Woensdag en donderdag zijn de meisjes opgehaald van Schiphol, en na een nacht bij de gastouders zijn ze vrijdagochtend naar Brabant vertrokken.

Bob en Ed waren ondertussen al naar Center Parcs gereden met twee auto’s bomvol gesponsorde boodschappen. De grap werd al gemaakt dat we de meisjes eigenlijk bij aanvang en bij vertrek moeten wegen…!

Vrijdagavond was de opening van het toernooi; volgens mij de koudste avond van hun verblijf tot nu toe (-1 op een open veld), maar niets weerhield ze ervan om met trots de vlaggenparade te lopen en daarna op blote voeten hun dans te doen.

Vervolgens zaterdag aan het toernooi begonnen. Het leek wel of ze niet in vorm waren, of last hadden van een jetlag, want ze verloren alle drie de wedstrijden. Met tranen tot gevolg.

In de bus werd er alweer gezongen en ’s middags in het tropisch zwemparadijs was er van de teleurstelling niets meer te merken.

En zondag was de glans terug, want in de ‘verliezerspool’ wonnen ze alle drie de wedstrijden met gemak. Ontzettend leuk – met allemaal gastouders en fans langs de lijn (zowel zaterdag als zondag), en die schare fans groeit met het jaar. Uiteindelijk wisten de dames het zo te spelen dat zelfs de twee jongste deelneemsters, Samara en Alisson gescoord hebben. En zo leidde ook de overwinning wederom tot tranen.

Op paasmaandag zijn ze met Bob en Tiny naar een boxclinic gegaan. Tiny bleek een schoonzoon te hebben die zeer hoog bokst, en zich nu voorbereidt op de Olympische Spelen.

Dinsdag een dagje rust en dan woensdag een weerbaarheidstraining. Zulay bereidt een presentatie voor over het project, want ‘you never know….’

De eerste paar dagen in Nederland waren super geslaagd. Blije gezichten alom, zowel bij de padrinos/gastouders als bij de meisjes (en coach Dimar). Dat belooft veel goeds voor de rest van het verblijf.

Op donderdag kregen de meisjes een training van Reinier Robbemond, hoofdtrainer bij FC Oss. Ze wisten van tevoren niet wat ze konden verwachten maar toen ze het stadion van FC Oss zagen, begonnen ze opgewonden te praten. Het was heel speciaal voor ze dat ze in zo’n mooi stadion mochten trainen, want normaal trainen ze op asfalt in een openbaar park.

Ook de media aandacht, de lunch met de spelers van het eerste elftal, het tekenen van een (fictief) contract, het bijwonen van de training van het eerste en handtekeningen vragen aan die mannen, het was één grote belevenis.