Hierbij het verhaal van Lorena, één van de meisjes die met Integrarte naar Nederland reisde.

 

Ik stel mezelf even voor, ik ben Lorena Pacheco, ik maak deel uit van het team Integrarte F.C waarin ik speel.

Met betrekking tot mijn leven, ik woon momenteel in de stad Bogotá DC in de wijk Los Libertadores. Ik woon hier al zes jaar en zie dag na dag de problemen door geweld in de straten van onze wijk, onze stad. Bij het verlaten van mijn huis bevind je je gewoon in een gevaarlijke wereld, drugs en de dood waren rond in de straten en in de omgeving van scholen , kinderen en jongeren maken deel uit van bendes of nog erger worden zelfs aangeworven door de guerrilla’s. Je weet niet wat je kunt verwachten als je je huis verlaat of misschien zelfs als je het binnen gaat.

Ik zeg dit, omdat ik deel nam aan een van die groepen jongeren, de bendes. Ik had problemen thuis en veel discussies met mijn familie en viel vaak in een diepe depressie en deze slechte vrienden boden me een gemakkelijke weg om daar tijdelijk uit weg te komen: het gebruik van drugs. Op dat moment had ik mijn liefde voor het voetbal opzij geschoven en dacht dat die voor mij verloren was doordat mijn ouders me het verboden als gevolg van slechte schoolprestaties.

Toen hielpen mensen die dicht bij me stonden, me om deel te worden van het sportteam Integrarte F.C, en zo, geleidelijk plezier makend met een sport zo vol leven, kwam ik uit die slechte tijd.

Ik ben nu anderhalf jaar bij het team, dat mij nieuwe vaardigheden en prachtige sportieve ervaringen heeft gebracht, zoals die die mijn leven heeft getekend, Easter Open 2015. Dit toernooi wordt georganiseerd door een van de mooiste landen ter wereld, Nederland, de mensen zijn erg vriendelijk en aardig voor iedereen, de sfeer is totaal anders dan in Colombia. Daar respecteren ze hun naasten en het is een van de landen die vrijwel geen armoede kent; Het zijn dingen die me echt raakten.

De ontvangst was zeer warm dankzij onze gastouders, die vol ongeduld op ons wachtten op de luchthaven. Samenleven met hen was een zeer lonende ervaring, zij waren zeer zorgzaam voor elk van ons, ze wilden niet dat we wat tekort kwamen.

Het uitwisselen van culturen maakte ons meer vertrouwd met hen en we leerden hen om te dansen. Ik was erg blij te zien dat we allemaal genoten van ons verblijf daar, en nog meer van de kwaliteit van het damesvoetbal daar. Hoewel we geen Nederlands spreken, begrepen we de meisjes uit de andere teams perfect, omdat één taal ons verenigt, voetbal.

Na deze prachtige ervaring, en onderweg naar huis, voelde ik heimwee naar het verblijf in Nederland, ik miste de manier waarop ze ons behandelden en de tolerantie ondanks verschillen in culturen. Nog steeds in die stemming kwam ik als een nieuw persoon aan, vol van doelen en zelfs met meer wil om vooruit te komen, met mijn familie en met alle moeilijkheden die op mijn pad zouden komen.

Deze reis opende onze ogen, niet alleen voor mij, maar ook voor mijn medespeelsters, dat er veel meer is dan onze omgeving, en maakte dat wij nog meer een familie zijn, de familie Integrarte F.C.